Monday, August 27, 2012

Φοιτήτρια στη λίμνη


Ευωδιαζε λίμνη,
αυτή η πόλη
πολλά χιλιόμετρα,πριν,
μία απ' τις Ιθάκες να διαβώ.
Άγρια νιάτα χωρίζαν απ'τη μάνα
τα δάκρυα του χωρισμού στο δρόμο
υγρά ουράνια τόξα,νούφαρα,καραβάκια γίνανε
για να' ρθω να χαρώ.


Σαν ήρθα,
δεν θα ξεχάσω λίμνη
στη μέση του κορμιού σου
τον Οδυσσέα με τη σχεδία
κι ένα φεγγάρι ολόγιομο
τη νιότη που σαγήνεψε
και δεν κατάφερα,εκείνη
την εικόνα να σκεφθώ.

Σαν έφθασα,
νύχτα και μέρα σε μια γωνιά του Φρόντζου
λίμνη να σε κοιτώ
κρατώντας της Πηνελόπης το πλεχτό
και μια φωνή στο άλλο μου χέρι:
'' γλυκό νανούρισμα ψυχής
στα μάτια φυλαχτό
κάθε που σε κοίταζα
απ'τις σειρήνες γλίτωνα...''

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.